Γράφει ο Λουζιτανός... Πριν λίγο καιρό είχε ξεσπάσει κατακραυγή για τις δηλώσεις του Α. Αλεξανδρή, σχετικά με τα «πέτσινα» πέναλτυ πο...
Πριν λίγο καιρό είχε ξεσπάσει κατακραυγή για τις δηλώσεις του Α. Αλεξανδρή, σχετικά με τα «πέτσινα» πέναλτυ που κέρδιζε την εποχή της παντοδυναμίας Κόκκαλη στον Ολυμπιακό. Ο εν λόγω διεθνής – φυσικά – ποδοσφαιριστής, είχε πει λίγο πολύ ότι δεν θα δίσταζε να κλέψει και το παιδί του για να φτάσει στη νίκη, δίνοντας ένα ακόμη τρανό παράδειγμα στη νέα γενιά. Το παράδειγμα βέβαια, ήταν προς αποφυγή για κάποιους και για μίμηση για κάποιους άλλους.
Οι δηλώσεις Αλεξανδρή – στους φιλοσοφικούς κύκλους θα μείνουν στην ιστορία ως «αξίωμα Αλεξανδρή» - έκαναν κάποιους να διαρρήξουν τα ιμάτιά τους, κάτι που συνηθίζεται παραδοσιακά στο πλαίσιο των ημερών του Πάσχα, ξεσπώντας κατά του πλαστού μόνιμου πρωταθλητή που έφτανε στην κορυφή χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, κυρίως δε τα αθέμιτα. Ανάμεσα στα ιμάτια που διερρήχθησαν ήταν και πολλά πράσινα. Για να έρθουν λίγες μόλις ημέρες αργότερα να ζητωκραυγάσουν όταν ο «δικός τους» Λέτο ήρθε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να αναδείξει τον πράσινο φαρισαϊσμό. Γνωστός βουτηχτής, με θητεία μάλιστα στον Ολυμπιακό όπου και προφανώς μυήθηκε στην τέχνη της βουτιάς, έκανε σύσσωμο ένα γήπεδο να πανηγυρίζει μια νίκη με ένα πέναλτυ που ακόμη και οι ίδιοι γέλασαν όταν κερδήθηκε.
Ο μόνος που δεν γέλασε ήταν ο διαιτητής που το καταλόγισε. Σίγουρα, τα ανθρώπινα λάθη είναι στο πρόγραμμα, αλλά ας έχουμε υπόψη ότι όταν μιλάμε για επαγγελματία διαιτητή, στο πλαίσιο της προετοιμασίας του για κάθε αγώνα, σημαντικό ρόλο παίζει και η μελέτη του ποιόντος των παικτών που θα αγωνιστούν. Συγκεκριμένα, οι σωστοί επαγγελματίες διαιτητές γνωρίζουν από πριν εάν και ποιοι από τους παίκτες των 2 ομάδων του αγώνα είναι «επιρρεπής» στις βουτιές, ώστε να μην ξεγελαστούν ανάλογα. Αλλά και να μην το γνωρίζουν, η χθεσινή φάση ήταν καθαρή και οφθαλμοφανής, ακόμη και μέσα από τα πιο πράσινα γυαλιά...
Τι να σχολιάσει κανείς για ένα τέτοιον αγώνα, δυστυχώς τα αγωνιστικά περνάνε σε 3η ή 4η μοίρα. Για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, μετά την ανακοίνωση του Πανιωνίου, προέβησαν σε αποστομωτική απάντηση επιπέδου εφημερίδας «η Πράσινη», μίλησαν για άλλα πέναλτυ που δεν δόθηκαν. Εννοώντας προφανώς την αντίδραση του Βλάχου στο κεφαλοκλείδωμα που του έκανε ο Μπεργκ, ή του Ρισβάνη στις λαβές του Σουηδού και ειδικά το πρώτο δεν είδε ο διαιτητής, ούτε ο επόπτης, ούτε ο 4ος.
Όσα και να γραφούν, βέβαια, η ιστορία γράφει 1-0 και η βαθμολογία φέρνει τον Ιστορικό στην 4η θέση. Η ειρωνία είναι ότι σήμερα σε πολλές φυλλάδες, ο σκόρερ της χθεσινής αναμέτρησης ποζάρει με τα παιδιά του, φέρνοντας στη μνήμη το «αξίωμα Αλεξανδρή».
Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια περιστατικά. Σε προοδευμένες ποδοσφαιρικά χώρες, οι βουτιές των παικτών τιμωρούνται ακόμη και μετά από τον αγώνα, μέσω της ομοσπονδίας προς παραδειγματισμό. Στην Ελλάδα, πανηγυρίζονται και κατοχυρώνουν τους αγώνες υπέρ των «εξυγιαντών».
Περαστικά μας ως φιλάθλους, κεφάλια ψηλά για την ομάδα που πάλεψε τον αγώνα και συγκέντρωση για το κρίσιμο ματς με τον Πλατανιά, που με νίκη μπορεί να μας ξαναφέρει στη 2η θέση.
Και προσοχή, φίλοι μου: Λέτο – Αλεξανδρήδες υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν πολλοί. Στα παιδιά μας εμείς, πιστοί στα κυανέρυθρα ιδεώδη ας μάθουμε να κερδίζουν με τον αγώνα τους και την περηφάνεια τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια