H «χρυσή» νίκη επί του Ατσαλένιου και το πάθος που βγάζει η ομάδα!

Ο Γιώργος Καρμίρης γράφει για το σπουδαίο "διπλό" του Ιστορικού επί του Ατσαλένιου.

Ο Γιώργος Καρμίρης γράφει για το σπουδαίο "διπλό" του Ιστορικού επί του Ατσαλένιου.

Πριν από μία εβδομάδα έγραφα πως ο Πανιώνιος, εκτός από τις νίκες στο "σπίτι" του, θα πρέπει να παίρνει "τρίποντα" και μακριά από τη Νέα Σμύρνη, προκειμένου να είναι (όσο γίνεται) το ίδιο αποτελεσματικός τόσο εντός όσο και εκτός έδρας. 

Ένα τέτοιο, λοιπόν, "τρίποντο" και μάλιστα πάρα πολύ σημαντικό, ήταν αυτό που πέτυχε κόντρα στον Ατσαλένιο στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Τονίζω πως είναι πάρα πολύ σημαντικό κυρίως λόγω της εικόνας του αγώνα και της ιδιαίτερα καλής εμφάνισης των Κρητικών. Είναι από τις νίκες που λέμε πολλές φορές πως στο τέλος της σεζόν μπορούν να αποδειχθούν "χρυσές"!

Ο ΠΟΑ έπαιξε αρκετά ανοιχτά το παιχνίδι, έδειξε καλό αγωνιστικό πρόσωπο και θέλησε να διεκδικήσει πράγματα από τον αγώνα. Εν αντιθέσει με το προηγούμενο παιχνίδι που έδωσε ο Πανιώνιος στην Κρήτη, απέναντι στον Άγιο Νικόλαο, όπου οι κυανέρυθροι βρήκαν απέναντι τους έναν αντίπαλο που αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο, μη αγωνιζόμενη για να διεκδικήσει κάτι παραπάνω από την ισοπαλία και πάρα την ανωτερότητα της ομάδας του Γεωργιάδη το γκολ της νίκης δεν ήρθε ποτέ. 

Όσον αφορά το ματς με τον Ατσαλένιο, ο Πανιώνιος ήταν αρκετά καλός στο πρώτο ημίχρονο, πέτυχε τα δύο γκολ και ήταν ανώτερος από τους γηπεδούχους. Στο δεύτερο μέρος το παιχνίδι ήταν ισορροπημένο, ο ΠΟΑ ανέβασε την απόδοση του, ανέβασε τις γραμμές του, με τους κυανέρυθρους να μπαίνουν σε μια σωστή διαδικασία διαχείρισης του αποτελέσματος, θέλοντας παράλληλα να χτυπήσουν στις αντεπιθέσεις. Ο Ατσαλένιος θα μπορούσε να ισοφαρίσει με το δοκάρι που είχε, αλλά και ο Πανιώνιος θα μπορούσε να σημειώσει και τρίτο τέρμα στις φάσεις των Μπρέγκου, Μπουρλάκη και Γλυνού.

Όπως και να έχει, η νίκη -κατά τη γνώμη μου- θεωρείται δίκαιη και το πιο σημαντικό απ' όλα είναι πως είδαμε τους παίκτες του Ιστορικού να παίζουν με ψυχή, με τσαμπουκά και να "ιδρώνουν" την φανέλα από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Η ποιότητα της ομάδας είναι δεδομένη, αν παίζει σε κάθε ματς και με τέτοιο πάθος και όρεξη, τότε νομίζω πως θα είναι θέμα χρόνου να επιστρέψει στην κορυφή της βαθμολογίας και να πάρει τον δρόμο της ανόδου.

Όμως, ακόμα είναι νωρίς. Το πρωτάθλημα φέτος είναι μαραθώνιος και απαιτείται απ' όλους απόλυτη συγκέντρωση κάθε Κυριακή, σε κάθε παιχνίδι. 

Επόμενος αγώνας, την προσεχή Κυριακή (5/11) στην Θήβα απέναντι στην πολύ καλή ομάδα του ΑΟ Υπάτου. Στόχος φυσικά η δεύτερη συνεχόμενη εκτός έδρας νίκη και η απόδειξη σε όλους πως ο Πανιώνιος φέτος είναι φτιαγμένος για να πετύχει τον στόχο του! 

ΥΓ: Χάρηκα πολύ που χθες στο γήπεδο του Ατσαλένιου είδα τόσους πολλούς Πανιώνιους στην εξέδρα. Πανιώνιοι που μένουν στην Κρήτη, αλλά και άλλοι που ήρθαν απο την Αθήνα. Όλοι μαζί, με την στήριξη τους, έδωσαν έξτρα ώθηση στους ποδοσφαιριστές του Γεωργιάδη. 

ΥΓ1: Δύσκολος αγωνιστικός χώρος, με πλαστικό χλοοτάπητα και μικρές διαστάσεις. Ένα γήπεδο που μοιραία έφερε και τραυματισμούς σε παίκτες του Πανιωνιου. Μακάρι, ο Δημήτρης και ο Κωνσταντίνος να μην έχουν σημαντικά προβλήματα και να είναι ετοιμοπόλεμοι για το ματς με το Ύπατο.

ΥΓ2: Για το μπάσκετ δεν θέλω να γράψω πολλά. Προβληματική εικόνα και ήττα στην Λευκάδα. Εικόνα που δεν αρμόζει σε μία ομάδα με τέτοιο ροστερ και σε μία ομάδα που έχει στόχο τον πρωταθλητισμό. Οι διοικητικοί "ηγέτες" του τμήματος οπότε έχει χρειαστεί έχουν δείξει άμεσα αντανακλαστικά και έχουν "μηδενίσει" τα προβλήματα που έχουν προκύψει τα δύο τελευταία χρόνια. Είμαι σίγουρος πως ότι πρέπει να γίνει θα γίνει και η ομάδα θα βελτιώσει άμεσα την αγωνιστική της εικόνα!