Ανακοίνωση των Πανθήρων με αναδρομή στην ιστορία του συλλόγου... Αναλυτικά : "Η ιστορία του Συλλόγου μας μετρά αισίως 130 έτη. Προφανώ...
Αναλυτικά:
"Η ιστορία του Συλλόγου μας μετρά αισίως 130 έτη. Προφανώς, πολλές μεγάλες και ένδοξες στιγμές έχουν γραφτεί, άλλες τόσες δύσκολες και στενάχωρες.
Συνηθίζουμε να επικεντρωνόμαστε στην καταστροφή της Σμύρνης, όταν αναφερόμαστε στα δύσκολα του Πανιωνίου μας. Είναι λογικό, καθώς το 1922 ήταν, είναι και θα είναι ορόσημο και ταυτότητα για την μοναδική αυτή ομάδα.
Ωστόσο, δεν ήταν η μόνη δύσκολη στιγμή της ιστορίας μας. Σαφώς, δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία άλλη συνθήκη πριν ή μετά από αυτή, όμως ο αιώνας που πέρασε είχε και άλλες δύσκολες και κρίσιμες φάσεις.
Ο Πανιώνιος Γ.Σ.Σμύρνης έμεινε όρθιος μετά την μικρασιατική καταστροφή του 1922 διότι ο μέγας Δημητρός Δάλλας υπηρέτησε την φράση που ο ίδιος ανέφερε : «Ο Πανιώνιος είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν ποτέ».
Μπορεί, λοιπόν, ο Δάλλας να κράτησε τον Πανιώνιο στην ζωή μαζεύοντας έναν - έναν τους αθλητές του Συλλόγου από τους προσφυγικούς καταυλισμούς για να μείνει όρθιος ο Σύλλογος στην Αθήνα (πράγμα που κατάφερε) αλλά στις 23.12.1929, ο Δημητρός του Ιστορικού φεύγει από την ζωή μετά από πολύμηνη ασθένεια.
Η δεκαετία του ’30 βρίσκει τον Πανιώνιο Γυμναστικό Σύλλογο Σμύρνης λαβωμένο και χωρίς τον σημαντικότερο άνθρωπό του. Μπορεί το τμήμα ποδηλασίας να μας έδινε μεγάλες επιτυχίες και να είχαμε ισχυρό στίβο (ανδρών-γυναικών), μπάσκετ, βόλεϊ (ανδρών-γυναικών) και χάντμπολ αλλά το ποδοσφαιρικό τμήμα, χωρίς γήπεδο, παρέπαιε.
Ο Πανιώνιος είχε πέσει στην Β’ ΕΠΣ Αθηνών και την χρονιά 1932-33 αγωνίστηκε στην Γ’ ΕΠΣ Αθηνών. Το έτος 1933-34 δεν έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα και αποβλήθηκε από την ομοσπονδία.
Εκείνα τα χρόνια ξεκινά να φτιάχνεται στην καινούρια - προσφυγική συνοικία της Νέας Σμύρνης, γήπεδο ποδοσφαίρου. Με τον Πανιώνιο απόντα από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα, υπήρχε μεγάλη πιθανότητα το γήπεδο να δωθεί στον συμπολίτη Απόλλων, που εκείνα τα χρόνια διέθετε τρομερή ομάδα, γνωστή και ως «ελαφρά ταξιαρχία».
Εκεί εμφανίζεται ο Γεώργιος Ρουσόπουλος (1912-2009), μέλος του Δ.Σ. του Πανιωνίου και πρώην αθλητής του σε διάφορα αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ, βόλεϊ), ο οποίος με κινήσεις που έμελε να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ιστορία του Συλλόγου μας, μάζεψε αθλητές του Ιστορικού από τον στίβο και το 1940 επαναλειτούργησε το τμήμα ποδοσφαίρου. Με αυτό τον τρόπο ο Πανιώνιος στεγάστηκε στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης και έγινε αυτός που στην συνέχεια όλοι μας (σήμερα) γνωρίζουμε.
Την ομάδα εκείνη αποτελούσαν οι : Βαζαίος, Μπουμπής, Λέκκας, Χριστάκης, Σκιαδάς, Ζαρκάδης, Βενετσάνος, Κωτσόβολος, Ηλιάς, Χαροκόπος, Στάικος, ενώ ο Ρουσόπουλος ήταν τερματοφύλακας – προπονητής.
Η ιστορία μας αποδεικνύει συνεχώς πως παρά τις πολλαπλές δυσκολίες, ο Πανιώνιος αντέχει. Αυτό που χρειάζεται για να τις ξεπερνά είναι οι ανθρώποι με όραμα, αυταπάρνηση και ζήλο.
Το 2020 μπορεί να μην συγκρίνεται με το 1922 σε έκταση προβλημάτων, όμως περιέχει πολλές ομοιότητες με την δεκαετία του ’30. Λόγω του οτι χρησιμοποιούμε πολλάκις τα ονόματα ιερών ανθρώπων της Ιστορίας του Πανιωνίου, όπως οι Δάλλας και Βαρίκας, προσπαθώντας να μεταδώσουμε το πνεύμα που θα πρέπει να επικρατήσει στον Σύλλογο, καιρός είναι να θυμήσουμε και εκείνο του Ρουσόπουλου.
Οι εποχές μπορεί να διαφέρουν αλλά θεωρούμε και ελπίζουμε πως θα βρεθούν οι ή ο Ρουσόπουλος της δικής μας εποχής, να οδηγήσουν/ει τον Ιστορικό, όχι σε πρωταθλήματα και κύπελλα, αλλά στην ηθική ανύψωση που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη και αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του Συλλόγου μας.
Υ.Γ. Για να συμβούν τα παραπάνω, θα πρέπει και ο κόσμος να συμβάλλει. Είναι καιρός να πάψουμε να βλέπουμε μεσσίες σε πρόσωπα που έχουν συμπεριφερθεί με άμετρη ασέβεια στον Πανιώνιο. Ο,τι λάμπει δεν είναι χρυσός και τα χρήματα δεν εξασφαλίζουν απολύτως τίποτα (όπως η ιστορία μας έχει διδάξει επανειλημμένως). Το παρελθόν είναι παρελθόν και καιρός είναι να το αφήσουμε πίσω, όπως μας άφησε και αυτό. Ώρα να προχωρήσουμε μπροστά και να κοιτάμε πιο καθαρά για λύσεις. Απαιτείται ένα Δ.Σ. ερασιτέχνη, για αρχή, με ήθος, όρεξη, διάθεση και πυγμή. Οι παλαιού, τύπου δημοσίου υπαλλήλου, λογικές θα πρέπει να μπουν στο συρτάρι μια και για πάντα. Θέλουμε μπροστά, με άλλη όψη και χαρακτήρα."
Η ιστορία του Συλλόγου μας μετρά αισίως 130 έτη. Προφανώς, πολλές μεγάλες και ένδοξες στιγμές έχουν γραφτεί, άλλες τόσες...
Δημοσιεύτηκε από Panthers est.1983 Official στις Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια