Γράφει ο Πάνος Κατσούλας... Τις τελευταίες μέρες είχαμε εξελίξεις στην ΚΑΕ Πανιώνιος. Ο παρεμπιπτόντως μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ Πανιώνι...
Το ερώτημα που δημιουργείται σε όλους του Πανιώνιους είναι τι γίνεται απ’ εδώ και πέρα, ποιο είναι το μέλλον της ιστορικής ΚΑΕ; Πριν απ’ όλα να πούμε ότι το έργο με τους μεγαλομετόχους το έχουμε ξαναδεί τόσο στην ΚΑΕ όσο και στην ΠΑΕ. Και από τις δύο πέρασαν επιχειρηματίες οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν και ξόδεψαν χρήματα για τον Πανιώνιο και οι οποίοι είχαν καλές και κακές στιγμές, έκαναν λάθη αλλά είχαν και επιτυχίες και οι οποίοι κάποια στιγμή αποχώρησαν για διαφόρους λόγους. Το ζήτημα είναι τι έγινε μετά; Μπόρεσε ο Πανιώνιος να συνεχίσει απτόητος; Όχι βέβαια. Μπορεί να μην εξαφανίστηκε, μπορεί να το πάλεψε ή να επανήλθε ώστε να μπορεί να συνεχίσει και αυτό κυρίως χάρη στην συμπαράσταση και βοήθεια των φίλων του, άλλων μεγαλύτερη και άλλων μικρότερη, όμως μετά την αποχώρηση ενός μεγαλομετόχου πάντα υπήρχε πρόβλημα άλλοτε μεγαλύτερο και άλλοτε μικρότερο. Επομένως πως αντιμετωπίζεται η κατάσταση όταν ο μεγαλομέτοχος αποχωρήσει ακόμη και στην περίπτωση που έχει ρυθμίσει μεν όλες τις εκκρεμότητες δεν έχει βρει όμως διάδοχη κατάσταση; Κατά την άποψή μου αντιμετωπίζεται μόνον αν η ομάδα έχει ίδιους πόρους ή δυνατότητα δανεισμού κάτι ιδιαίτερα δύσκολο τόσο για τη χώρα μας όσο και για την περίοδο που διανύουμε. Όμως αν ο Πανιώνιος σε όλα τα τμήματά του, που έχουν επαγγελματική εξέλιξη όπως το μπάσκετ, είχε άριστη οργάνωση στις υποδομές του και στις ομάδες νέων, ώστε ν’ αποτελούσαν τον βασικό τροφοδότη της μεγάλης ομάδας και αν επιπλέον ανά τακτά διαστήματα πουλούσε έναν ή περισσότερους πολύ καλούς καλαθοσφαιριστές έναντι ικανού τιμήματος, τότε θα μπορούσε ενδεχομένως να προχωρήσει και χωρίς επενδυτή. Μαζί με το τηλεοπτικό συμβόλαιο και τις άλλες χορηγίες θα μπορούσε να συνεχίσει. Το εγχείρημα θέλει όραμα και ικανούς ανθρώπους ν’ ασχοληθούν, τρομερή οργάνωση, δεν ισχυρίζομαι ότι είναι εύκολο, δεν είναι όμως και ακατόρθωτο.
Ας έρθουμε όμως στην τωρινή κατάσταση. Η εκτίμησή μου είναι ότι μετά την αποχώρηση Αλευρογιάννη δημιουργείται μεν πρόβλημα όμως η σημερινή πραγματικότητα είναι καλύτερη σε σχέση με την μετά Λιανό εποχή, επειδή πολλά θέματα είναι κατά τα λεγόμενα Αλευρογιάννη ρυθμισμένα και επομένως η ΚΑΕ χωρίς χρέη ευκολότερα μπορεί να βρει επενδυτή. Αλλά ακόμη και αν δεν βρεθεί επενδυτής υπάρχει η εμπειρία της μετά Λιανό εποχής και επομένως τα τραγικά λάθη εκείνης της περιόδου δε θα πρέπει να επαναληφθούν. Βέβαια ο Ιστορικός δεν είναι εύκολα διοικήσιμος σύλλογος σε όλα του τα τμήματα πράγμα που μπορεί ν’ αποτελεί για κάποιους ανασταλτικό παράγοντα ενασχόλησης, όμως ταυτόχρονα είναι ιστορικός σύλλογος, μεγάλος και με τεράστια προσφορά στον αθλητισμό, τη νεολαία αλλά και τον πολιτισμό γενικότερα, που πρέπει να συνεχιστεί. Το σχόλιο που ακολουθεί δεν είναι υποτιμητικό για κανένα σύλλογο όμως δεν είναι λογικό να υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για ομάδες όπως το Λαύριο, η Κύμη, ο Φάρος, ο Προμηθέας κλπ και να μην υπάρχει για τον Ιστορικό. Όμως επειδή τα πράγματα, ιδίως σε περιόδους κρίσης, δεν εξελίσσονται με βάση τη λογική, δεν αποκλείω το ενδεχόμενο ο Πανιώνιος να ξαναξεκινήσει, δυστυχώς, από τις μικρότερες κατηγορίες είτε φέτος είτε του χρόνου αν δε βρεθεί βιώσιμη λύση και όχι προσωρινή, ώστε ο Πανιώνιος στο μπάσκετ να βρει το δρόμο που του αρμόζει. Η προσπάθεια προς αυτή τη κατεύθυνση πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια