Του Ανδρέα Καραγιάννη... Προσπαθώ να καταλάβω-χωνέψω αυτό που έγινε, όμως, δεν γίνεται. Εκεί που στο μυαλό μου ο Μπουμάλ έγινε σαν σε π...
Προσπαθώ να καταλάβω-χωνέψω αυτό που έγινε, όμως, δεν γίνεται. Εκεί που στο μυαλό μου ο Μπουμάλ έγινε σαν σε παραμύθι ένας… Ρόμπερτς, ήρθαν δύο στιγμές να μου (μας) χαλάσουν το όνειρο...
Η ώρα περνάει μα στο κεφάλι μου είναι σαν να κόλλησε στο 94' της Λεωφόρου… εκεί όπου ένα πανέμορφο όνειρο μετατράπηκε σε εφιάλτης, εκεί όπου από το ζενίθ έφαγα μια κλωτσιά και πήγα στο ναδίρ εκεί όπου από τον 7ο ουρανό έπεσα από τα σύννεφα στην κόλαση με τα μούτρα…
Βαθιά μέσα μου όμως είμαι σίγουρος! Αυτό το πάθημα θα γίνει μάθημα. Θα χαμογελάσουμε κι εμείς, θα δυναμώσουμε. Ξέρω πως η αυτή ήττα δεν θα ξεχαστεί εύκολα. Το ‘’αχ’’ θα πλανάτε πάντα ως κακός δαίμονας στο μυαλό όποιου ανατρέχει σε αυτή, όμως, πιστέψτε με.
Αν δεν θέλετε να πιστέψετε εμένα, πιστέψτε τα παιδιά αυτά και τον προπονητή τους. Πήγαν, έπαιξαν με καρδιά, έφτασαν κοντά σε μία μεγάλη νίκη και ακόμη όταν ισοφαρίστηκαν… πήγαν πάλι να πάρουν κεφάλι. Τελικά δεν έγινε και χάσανε, όμως ήταν Πανιώνιος.. Είχαν το πείσμα να κυνηγήσουν τρεις αντί για έναν βαθμό και το βασικότερο: Έπαιξαν το ποδόσφαιρο τους.
Πολλές φορές στην ζωή δεν κάθονται οι συγκυρίες όπως τις θες, τα δεδομένα αλλάζουν από την μία στιγμή στην άλλη, όπως και τα συναισθήματα επίσης. Αν έχεις να κάνεις κάτι σωστό είναι να προχωρήσεις, για το καλό όλων.
Είμαι άνθρωπος την λογικής του: «Όλα για κάποιο λόγο γίνονται» . Το θέμα, όμως, είναι να μάθεις, τώρα που… έπαθες. Χρόνος να διορθωθούν τα λάθη υπάρχει κι αν αυτό γίνει τότε όλα θα είναι ιδανικά.
Το μόνο που πρέπει να υπάρχει από πλευράς όλων των γύρω-γύρω από την ομάδα είναι πίστη και υποστήριξη σε αυτό που γίνεται. Ειδικά τώρα. Στο πρώτο σκληρό «χαστούκι», να τους αγκαλιάσουμε και να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν ότι η ζωή - όσο βάναυση κι αν είναι- συνεχίζεται, μην ξεχνάτε στο φινάλε… και τα παιδιά αυτά, τώρα γίνονται άντρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια