Πανιωνάρα ρε....

Γράφει ο Μάκης Διόγος... Θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά να δω το βράδυ της Δευτέρας μερικά... μούτρα. Θα ήθελα να δω «γνωστά», αλλά και.....

Γράφει ο Μάκης Διόγος...

Θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά να δω το βράδυ της Δευτέρας μερικά... μούτρα. Θα ήθελα να δω «γνωστά», αλλά και... άγνωστα μούτρα πως ήταν μετά τη παλικαρίσια νίκη του Ιστορικού επί της καλύτερης, κατά την άποψη μου, ελληνικής ομάδας. Τη νίκη των παικτών του Κωνσταντίνου Παναγόπουλου που μας έκαναν περήφανους, που μας έδωσαν χαρά. Γιατί φιλαράκια μου πολλοί, πάρα πολλοί (να είστε βέβαιοι...) στεναχωρήθηκαν τη Δευτέρα το βράδυ μετά το τελευταίο σφύριγμα του Κάκου. «Φίλοι» και... «εχθροί» έβαλαν πλερέζες. Βλέπεις είχαν βάλει τον Πανιώνιο στο... στόχαστρο. Και καλά «εύκολος» αντίπαλος.

Τι λετε ρε μπαγλαμάδες; Ξέρετε τι σημαίνει «κυανέρυθρη» φανέλα; Ξέρετε τι σημαίνει «είμαι ο Πανιώνιος»; Αυτή τη φανέλα την έχει φορέσει ο Πεντζαρόπουλος, ο Σαραβάκος, ο Νεστορίδης, ο Χάιτας, ο Δέδες, ο Μωραϊτέλης, ο Μαύρος, ο Αναστόπουλος, ο Σαπουντζής, ο Πάντιτς, ο Ρεκόμπα. Αυτή η «κυανέρυθρη» φανέλα σε... υποχρεώνει να πεθαίνεις στο γήπεδο. Πολύ καλή ομάδα ο Αστέρας Τρίπολης. Εξαιρετικοί οι παίκτες του. Αλλά το βράδυ της Δευτέρας αντιμετώπιζαν τον Πανιώνιο που ήθελε μόνο τη νίκη. Εκεί τελείωσαν όλα. Πριν καλά καλά αρχίσει το ματς. Τη Δευτέρα στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης δεν έπαιξαν μόνοι τους οι 14 παίκτες του Πανιωνίου. Έπαιξε μαζί τους η υπεραιωνόβια ιστορία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.

Αγωνίστηκαν στο πλάι τους εκατοντάδες παίκτες που αδικήθηκαν στο πέρασμα των χρόνων, που με άνομο και δόλιο τρόπο το «σύστημα» του ελληνικού ποδοσφαίρου τους στέρησε τίτλους και επιτυχίες. Πως να χάσει αυτός ο Πανιώνιος; Πως να υποβιβαστεί αυτός ο Πανιώνιος; Λοιπόν μια φιλική συμβουλή σε «φίλους» και... εχθρούς. Δυο σφηνάκια... ξύδι και όλα θα περάσουν . Και που είστε και καμιά σόδα καπάκι για να... χωνέψετε ότι για τον Πανιώνιο ισχύει, διαχρονικά, το λαϊκό ρητό: «Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη»! Κατανοητό;

Βέβαια το πρωτάθλημα δεν τελείωσε. Όσο ψηλότερα, τόσο καλύτερα για την ομάδα, τους παίκτες, τους προπονητές, τη διοίκηση, τον κόσμο. Συνεχίζουμε με το ίδιο πάθος, με την ίδια «κυανέρυθρη» ψυχή...

Υ.Γ. 1 Θερμά συλλυπητήρια στον Δημήτρη Κολοβό για τον θάνατο του πατέρα του. Δημήτρη να είσαι γερός, δυνατός και να τον θυμάσαι...

Υ.Γ. 2 Με αφορμή την γενική συνέλευση του Ερασιτέχνη Πανιώνιου. Ο σύλλογος μεγαλουργεί όταν είναι ενωμένος. Όταν όλοι μαζί, ο καθένας από τη πλευρά του προσπαθεί για το καλό του συλλόγου. Κάθε φορά που στον Ιστορικό μπήκαν προσωπικές φιλοδοξίες, εγωισμοί, μικροσυμφέροντα ο σύλλογος μπήκε σε περιπέτειες. Ο Πανιώνιος είναι ΕΝΑΣ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΣ. Έτσι κατάφερε φέτος στο ποδόσφαιρο, εκεί που τον είχαν ξεγραμμένο όχι μόνο να σωθεί, αλλά να παίξει πολύ καλό ποδόσφαιρο. Έτσι μεγαλουργεί στο μπάσκετ. Έτσι, κάτω από αντίξοες οικονομικές συνθήκες παλεύει σε όλα τα αθλήματα, σε όλα τα επίπεδα. Έτσι πρέπει να συνεχίσει, δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Όσοι θέλουν να βοηθήσουν από θέση παράγοντα είναι ευπρόσδεκτοι, αλλά θα πρέπει να ξεχάσουν κάθε προσωπική (ή άλλη) φιλοδοξία. Στη σημερινή εποχή τα δυο ψηφοδέλτια στις αυριανές εκλογές του ερασιτέχνη Πανιώνιου είναι, πολύ απλά, πολυτέλεια. Ένα θα έπρεπε να είναι το ψηφοδέλτιο. Ένα και να απαρτίζεται από αυτούς που είναι διατεθειμένοι να δώσουν το 110% των ικανοτήτων τους για να πορεύεται ο σύλλογος με αξιοπρέπεια. Δεν περισσεύει κανείς (αρκεί να θέλει να δώσει, γιατί πλέον ο Πανιώνιος θέλει μόνο εθελοντές) από την μεγάλη «κυανέρυθη» οικογένεια.

Αλλά πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι όποιος μπει εμπόδιο στην εξυγιαντική πορεία του Ιστορικού, που έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια, θα έχει να κάνει με τον «κυανέρυθρο» κόσμο που διαθέτει και νου και γνώση και κυρίως μνήμη...