Ανακοίνωση από τους Πάνθηρες: "Όταν καθόμασταν να γράψουμε αυτές τις γραμμές, η δυσκολία ήταν η μεγαλύτερη που αντιμετωπίζαμε εδώ...
Μετά από πολλά γεμάτα τασάκια και ώρες συζήτησης μεταξύ των μελών του Συνδέσμου, θα προσπαθήσουμε, όσο το δυνατόν πιο λακωνικά, να εκφράσουμε τους προβληματισμούς μας.
Θέμα : Μπάσκετ
Το Σάββατο 8/12, μεγάλη μερίδα του κόσμου του Panthers Club πήρε την απόφαση να μεταβεί στο κλειστό με σκοπό να αναρτήσει μήνυμα διαμαρτυρίας για την κατάσταση στο τμήμα (κάτω φωτογραφία που ακολουθεί την ανάρτηση).
Στο γήπεδο που πολλοί από μας πηγαίναμε σαν παιδιά με τους γονείς ή τους παππούδες μας και τώρα το επισκεπτόμαστε ως γονείς των δικών μας παιδιών, βρήκαμε την αστυνομία παραταγμένη και σε πλήρη πολεμική διάθεση, φράζοντάς μας τον δρόμο της εισόδου!
Η αστυνομία που ως είθισται είναι πιόνι που ακολουθεί εντολές, φυσικά και ακολούθησε τις οδηγίες των ανωτέρων της, των αφεντικών της.
Στην περίπτωση αυτή λοιπόν, τα αφεντικά δεν ήταν άλλα από την Κ.Α.Ε (δείτε ένα από τα πολλά δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν, στην πάνω φωτογραφία η οποία συνοδεύει την ανακοίνωσή μας και αποδεικνύει τα γραφόμενα) που ως άλλος πόντιος Πιλάτος (κλασικά) ρίχνει το μπαλάκι πίσω στους μπάτσους (τον μόνιμο φτωχό συγγενή, τον τελευταίο τροχό της αμάξης, τα σκυλιά που πάντα προστατεύουν το αφεντικό γιατί έτσι τους έχουν μάθει αλλά που τελικά τρώνε την κατσάδα χωρίς να μιλήσουν για να βγουν λάδι οι ανώτεροι, οι εντολείς τους).
Η περαιτέρω ανάλυση νομίζουμε είναι μια περιττή χρήση χώρου.
Όταν η Κ.Α.Ε, μέσω του Χριστοδουλόπουλου απαγορεύει στους Πάνθηρες την είσοδο και βάζει τους μπάτσους να επιτεθούν, σταματάει κάθε άλλη σκέψη εκλογίκευσης της κατάστασης.
Το πόσο θα τεντώσει το σχοινί μεταξύ Πανθήρων και της απύθμενης λίγδας που λυμαίνεται το μπάσκετ του Πανιωνίου, κανείς δεν μπορεί να το ξέρει.
Αλλά το σίγουρο είναι πως όταν υπάρχουν οπαδοί καθαροί, ανόθευτοι από χαρτζιλίκια και “δουλείες”, όπως εμείς, χωριό με την βρωμιά δεν γίνεται.
Χαιρόμαστε τουλάχιστον που γεμίσαμε από μηνύματα του Πανιώνιου κόσμου που μας ζήταγε συγγνώμη για το γεγονός πως μας κατέκριναν όταν έγινε η ... “αλλαγή” διαχειριστών του μεγάλου αφεντικού.
Και οι λίγοι που από τυφλή αγάπη δεν ήθελαν να καταλάβουν, κατάλαβαν.
Για την ισχνή μειοψηφία που ακόμα και τώρα αρνείται να δει .. συ είπας! Χειρουργείο εγκεφάλου δεν κάνουμε!
Εσείς, ακόμα και με Κούγια ή με Μπέο θα δεχόσασταν να πάτε, προκειμένου να ... είστε στην Α1! Οπότε η γνώμη σας, πλέον, δεν μας αγγίζει.
Θέμα : Ποδόσφαιρο
Κατά το δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων του εντός έδρας αγώνα μας με τον Λεβαδειακό και ενώ το σκορ ήταν 0-1, αποφασίσαμε την πλήρη εκκένωση της Θύρας 3.
Παρά το γεγονός πως κατά την έξοδό μας από το γήπεδο πραγματοποιήθηκε η ισοφάριση και πιθανώς να ερχόταν και η πλήρης ανατροπή, δεν θελήσαμε να ανατρέψουμε την απόφασή μας.
Σκοπός μας ήταν κατά την λήξη του αγώνα η Θύρα 3 να είναι εντελώς άδεια.
Αυτή θεωρήσαμε πως ήταν η πιο ώριμη αντίδραση σε μια κατάσταση που μας θύμωσε και μας στεναχώρησε.
Προκειμένου στο τέλος να βρεθούμε σε μια διαδικασία ηλεκτρισμένη, αποφασίσαμε πως θέλουμε να δώσουμε ένα μήνυμα διαφορετικό, δείχνοντας στην ομάδα πως ενώ πάντα χειροκροτούμε στα δύσκολα και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, απαιτούμε ταυτόχρονα και τον σεβασμό σε αυτό το σήμα που υπηρετούμε. Το χειροκρότημα δεν είναι πανάκεια. Δεν θα είναι εκεί αν δεν νιώθουμε πως από κάτω δεν υπήρξε θυσία.
Ο σεβασμός είναι μια έννοια τεράστια για μας και ενώ δεν έχουμε απαιτήσεις πλούσιων ομάδων, αυτό δεν σημαίνει πως δεν θέλουμε να περπατάμε περήφανοι στον δρόμο γι’ αυτό που ανιδιοτελώς ακολουθούμε. Γι’ αυτό που αφήνουμε σπίτια, δουλειές και υποχρεώσεις.
Σίγουρα, η εμφάνιση απέναντι στον Λεβαδειακό δεν ήταν ανάλογη με αυτές του Ο.Α.Κ.Α και της Λάρισας που μας έριξαν τα μούτρα στο πάτωμα.
Δεν καταδικάζουμε σε καμία περίπτωση κανέναν από τις άλλες θύρες που χειροκρότησε την ομάδα, καθώς σίγουρα το 1-1 ήταν πλασματικό και σε περίπτωση που δεν είχαν γίνει όλα τα προαναφερθέντα, θα είχαμε παραμείνει και εμείς (χθες) μέσα στην Θύρα μας για να χειροκροτήσουμε.
Οι κινήσεις μας απέναντι στο ποδόσφαιρο έχουν πάντα καλή πρόθεση (να χτυπήσουν καμπανάκι). Είμαστε όμως πολύ περήφανοι ως άνθρωποι και ως Σύνδεσμος για να αφήνουμε ανείπωτα αυτά που μας ενοχλούν.
Θα είμαστε κοντά, γράφοντας χιλιόμετρα για να βρεθούμε στα γήπεδα όλου του γεωγραφικού μήκους και πλάτους, θα χειροκροτούμε στις ήττες, θα μπαίνουμε μπροστά σε όποιον πηγαίνει να μας αδικήσει.
Θέλουμε όμως να νιώθουμε πως και από την άλλη μεριά δόθηκε το 100%, ασχέτως αποτελέσματος. Η υπερηφάνεια προκύπτει από την θέληση, την διάθεση και όχι αναγκαστικά από τον πίνακα του σκορ.
Υ.Γ. Πολλά μπράβο στο πόλο που ξεκίνησε εντυπωσιακά την προσπάθεια επανόδου στην Α1 και εξίσου συγχαρητήρια στο ανδρικό βόλεϊ για την 3η σερί νίκη. Σε μπάσκετ γυναικών, βόλεϊ γυναικών και χάντμπολ που δεν τα κατάφεραν στις λεπτομέρειες, ευχόμαστε πείσμα για την συνέχεια και σύντομα πάλι να έρθουν οι επιτυχίες.
Υ.Γ. Ευχαριστούμε όλους και όλες που συνεισέφεραν στο κουτί των δικαστηρίων. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!"
Δεν υπάρχουν σχόλια