Ο Αντώνης Σαπουντζής παραχώρησε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην ραδιοφωνική εκπομπή του panionianea.gr . Ο παλαίμαχος ποδοσφαιρ...
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής έχει γράψει με «χρυσά» γράμματα το όνομα του στην ιστορία του Πανιωνίου και κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά των κυανέρυθρων φιλάθλων.
Ο Σαπουντζής, ο οποίος είχε κατακτήσει με τον Ιστορικό το Κύπελλο Ελλάδος το 1998, φιλοξενήθηκε στον αέρα του panionianea radio και μίλησε -μεταξύ άλλων-για τις μεγάλες στιγμές που έζησε με την φανέλα του Πανιωνίου, για τον αξέχαστο τελικό του «Καραϊσκάκη», το μεγάλο ματς με την Λάτσιο και πολλά άλλα.
Επίσης, αναφέρθηκε στον τωρινό Πανιώνιο, τονίζοντας πως το οικογενειακό κλίμα που υπάρχει του θυμίζει την ομάδα του 1998!
Αναλυτικά η συνέντευξη του Αντώνη Σαπουντζή στο panionianea radio:
-Αντώνη έπαιξες με πολύ μεγάλη επιτυχία στον Πανιώνιο από το 1995 έως το 2000. Τι σου έχει μείνει περισσότερο από την παρουσία σου στην ομάδα;
«Στα πέντε αυτά χρόνια οι περισσότερες στιγμές ήταν ευχάριστες παρά δυσάρεστες. Η μία δυσάρεστη που έμεινε στο μυαλό μου ήταν ο υποβιβασμός την πρώτη χρονιά, αλλά λόγω της βαριάς φανέλας του συλλόγου, η ομάδα επανήλθε την επόμενη σεζόν στην Α’ Εθνική. Η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου, όχι μόνο στον Πανιώνιο αλλά γενικότερα, ήταν η κατάκτηση Κυπέλλου το 1998. Θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη ζωή μου αυτή η στιγμή».
-Η ομάδα τότε είχατε πραγματοποιήσει με τρομερή πορεία στην Ευρώπη…
«Στην χρονιά της Ευρώπης αν θυμάμαι καλά είχαμε φτάσει στους “8” του Κυπελλούχων. Τότε υπήρχε το Κύπελλο Κυπελλούχων. Είχαμε κάνει φανταστική πορεία, περνώντας δύο γύρους με σχεδόν εντός και εκτός νίκες. Σίγουρα το παιχνίδι που θα μείνει αξέχαστο είναι αυτό με την Λάτσιο. Τότε αυτή η ομάδα ήταν η κορυφαία στην Ιταλία και από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Μιλάμε για ένα μεγαθήριο, με πολλά χρήματα. Ασχέτως από το αποτέλεσμα, ήταν μία πολύ μεγάλη εμπειρία για όλους μας και για τον κόσμο της ομάδας».
-Κόντρα στην Λάτσιο το γήπεδο της Νέας Σμύρνης ήταν γεμάτο, παρά την συνεχή βροχή εκείνης της ημέρας…
«Ήταν σχεδόν γεμάτο το γήπεδο και στην προπόνηση της προηγούμενης μέρας από το ματς με την Λάτσιο, είχαμε δει κόσμο που δεν βλέπαμε ούτε στους αγώνες πρωταθλήματος. Δυστυχώς, όμως, σταθήκαμε και άτυχοι, γιατί δεχτήκαμε στο πρώτο λεπτό γκολ και μας επηρέασε πάρα πολύ. Είχε μεγάλους παίκτες η Λάτσιο τότε. Σάλας, Βιέρι, Νέστα, Στάνκοβιτς, όλοι τεράστιοι παίκτες».
-Στην Ευρώπη θα παίξει και η φετινή ομάδα του Πανιωνίου. Πως βλέπεις την προσπάθεια που γίνεται στον τωρινό Πανιώνιο;
«Βλέπω ότι τα τελευταία χρόνια ο Πανιώνιος είναι πάρα πολύ καλός και εχει σταθεροποιηθεί ψηλά. Έχει κάνει πολύ καλές χρονιές και σίγουρα η έξοδος στην Ευρώπη είναι ότι καλύτερο και για την ομάδα και για τον κόσμο. Πιστεύω ότι μπορεί να προχωρήσει, έχει καλή ομάδα, το έχει δείξει».
-Θέλω να μου πεις για τους τότε συμπαίκτες σου και αν υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζεις;«Όλοι τότε ήταν καλοί παίκτες και καλοί χαρακτήρες. Δεν θα έλεγα ότι είχαμε τον top παίκτη, αλλά είχαμε μία 18αδα που όλοι ήταν ένας και ένας. Κάναμε εκείνη την καλή ομάδα, είχαμε πάρα πολύ καλό κλίμα και γιαυτό πετύχαμε ότι πετύχαμε. Το Κύπελλο και την καλή πορεία στην Ευρώπη. Τι να πω και να μην ξεχάσω. Στρακόσια, Ναλιτζής, Φύσσας, Καμίτσης, Μπουγάς, Βόκολος και άλλοι πολλοί. Όλοι ήμασταν ένας και ένας».
-Το στοιχείο του οικογενειακού κλίματος που είχατε τότε, το έχει και η τωρινή ομάδα του Πανιωνίου…
«Ο τωρινός Πανιώνιος μου θυμίζει την ομάδα που είχαμε και εμείς τότε και μου θυμίζει και το κλίμα το ίδιο. Είδα στο τελευταίο ματς δύο παίκτες της ομάδας να πηγαίνουν στους Πάνθηρες αι να σηκώνουν όλοι μαζί τα χέρια ψηλά, να πανηγυρίζουν και είδα όλους τους παίκτες μετά από νίκες ή ήττες να πηγαίνουν πάντα στον κόσμο. Έτσι και εμείς τότε ήμασταν ομάδα».
-Πάμε ξανά στο 1998 και το Κύπελλο. 10.000 κόσμος στο Καραϊσκάκη και μία γεμάτη πλατεία μετά, θυμάσαι καλά φαντάζομαι εκείνες τις στιγμές…
«Αυτές τις στιγμές όχι μόνο τις θυμάμαι, αλλά δεν γίνεται να τις ξεχάσω ποτέ. Είχε πάνω από 10.000 κόσμο σίγουρα το Καραϊσκάκη. Στην επιστροφή την ευθεία της Πλατείας, τα 500 μέτρα, τα κάνουμε 2 με 3 ώρες! Απίστευτα πράγματα με τον κόσμο της ομάδας. Συγκλονιστικά όσα ζήσαμε».
-Υπήρχε άγχος πριν τον μεγάλο τελικό;
«Δεν είχαμε άγχος. Στο ξενοδοχείο που ήμασταν την προηγούμενη ημέρα συζητούσαμε ότι είναι η ευκαιρία μας να πάρουμε το Κύπελλο και να γραφτούμε στη ιστορία του συλλόγου. Θυμάμαι ότι ο κάθε ποδοσφαιριστής έψαχνε τρόπο να το διασκεδάσει με τον δικό του τρόπο, αν θυμάστε ο Καμίτσης είχε βάψει τα μαλλιά. Θέλαμε πάνω απ’ όλα να το γουστάρουμε. Μάλιστα, στο ξενοδοχείο λέγαμε συνθήματα! Πολλοί λένε ότι δεν πρέπει να ξενυχτήσεις πριν από αγώνα κλπ, εμείς εκείνο το βράδυ είχαμε κοιμηθεί 4-5 το πρωί γιατί συζητούσαμε για το παιχνίδι και από την πίστη που είχαμε τα καταφέραμε».
-Πες μας που βρίσκεται τώρα και τι ακριβώς κάνεις στη ζωή σου;«Τώρα είμαι στην Έδεσα, εδώ και τρία χρόνια έχω κάνει δική μου ακαδημία, από εκεί που ξεκίνησα. Έχω περίπου 100 παιδιά και συγχρόνως είμαι προπονητής σε μία ομάδα του ερασιτεχνικού πρωταθλήματος».
-Όποιο ταλέντο έχεις φυσικά είναι ευπρόσδεκτο και στον Πανιώνιο (γέλια)…
«Ο Πανιώνιος δεν είναι απλά η ομάδα που υπεραγαπώ, αλλά είναι μία από τις ομάδες που σίγουρα θα έλεγα σε ένα παιδί 17-18 χρονών να πάει για να κάνει μία λαμπρή καριέρα».
-Τέλος, θέλω να μας πεις αν έχεις κάποιο ας πούμε απωθημένο από την ποδοσφαιρική σου καριέρα…
«Κάποιοι μου έλεγαν ότι μπορούσα και κάτι παραπάνω, είτε εξωτερικό κλπ. Εγώ είμαι πολύ ευχαριστημένος από την καριέρα μου, αν και δεν έπαιξα στις τρεις θεωρητικά μεγάλες ομάδες, εγώ θεωρώ ότι ο Πανιώνιος είναι μεγάλη ομάδα, οπότε είμαι ευχαριστημένος. Τότε μέσω του Πανιωνίου εγώ και ο Φύσσας είχαμε καλεστεί στην Εθνική. Μία εποχή τότε που στην Εθνική πήγαιναν 7 παίκτες του Ολυμπιακού, 7 του Παναθηναϊκού και κάποιοι από ΑΕΚ-ΠΑΟΚ. Είμαι χαρούμενος γιατί εκανα τον κόσμο του Πανιωνίου ή ακόμα και του Άρη να με αγαπήσουν.
Επιμέλεια: Γιώργος Καρμίρης
Δεν υπάρχουν σχόλια