Page Nav

HIDE

Grid

GRID_STYLE
TRUE

CUSTOM HEADER

{fbt_classic_header}

Top Ad

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

latest

Είναι (απλά) ωραίο να είσαι Πανιώνιος;

Γράφει ο Λουζιτανός... Τις προάλλες, γνωστός τηλεοπτικός σχολιαστής διατύπωσε στην εκπομπή του συνδρομητικού καναλιού τη φράση ότι «είν...

Γράφει ο Λουζιτανός...

Τις προάλλες, γνωστός τηλεοπτικός σχολιαστής διατύπωσε στην εκπομπή του συνδρομητικού καναλιού τη φράση ότι «είναι ωραίο να είσαι Πανιώνιος».

Φυσικά κάτι τέτοιο γεμίζει με χαρά και περηφάνια τους κυανέρυθους φίλους, ειδικά εφόσον σπανίως ακούγεται κάτι τέτοιο δημοσίως σε γνωστές αθλητικές εκπομπές. Έτσι, μου δόθηκε και το έναυσμα, να γράψω μερικά λόγια γενικά για τον Πανιώνιο, αλλά και ειδικά για το μέχρι στιγμής επίτευγμα της ποδοσφαιρικής ομάδας μας.

Τι θα πει να είσαι Πανιώνιος;
Η ψυχολογία του Πανιωνίου φιλάθλου είναι λίγο πολύ η ίδια, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων και αυτό είναι το μεγαλείο της. Ο φίλαθλος του Πανιωνίου είναι κατά κανόνα φίλαθλος, όχι οπαδός. Γι’ αυτό και οι αριθμοί δεν λένε κάτι σε αυτόν. Χάσει κερδίσει, είναι Πανιώνιος. Φεύγει από το γήπεδο γνωρίζοντας ότι αυτή η ομάδα είναι κάτι που τον αντιπροσωπεύει, ιστορικά για κάποιους, κοινωνικά και οικονομικά για κάποιους άλλους ή όλα μαζί. Δεν είναι κάτι ξένο με την καθημερινότητά του, δεν είναι η λύση του στην αδυναμία του, η ανάγκη του να νιώσει πλασματικά «νικητής», να μην τον κοροϊδεύουν τη Δευτέρα στη δουλειά.

Ο Πανιώνιος είναι μια ομάδα με ελάχιστα μέσα, όπως οι περισσότεροί μας, με μικρομεσαίο υπόβαθρο, όπως το αστικό κατά κανόνα κοινό της, μια ομάδα που οικονομικά δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ πλούσια, ούτε νεόπλουτη. Μια ομάδα που περιμένει και κατά καιρούς καταφέρνει όπως καμιά φορά και όλοι μας ένα μικρό ή μεγάλο θαύμα, βασισμένο στην πίστη της αλλά ταυτόχρονα και στις δυνάμεις της. Χωρίς να κλέψει ή να αδικήσει κανέναν. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγαλύτερα επιτεύγματα που θυμάμαι στον ποδοσφαιρικό Πανιώνιο (τα 2 κύπελλα) έγιναν σε χρονιές που η ομάδα αγωνιζόταν για να σώσει την κατηγορία... Αυτό δε του 1998 που έτυχε να το ζήσω από 1ο χέρι, ήταν για πολλούς λόγους το τελευταίο ποδοσφαιρικό θαύμα στην Ελλάδα μέχρι σήμερα.

Ακόμη περισσότερο, το να είσαι Πανιώνιος σημαίνει να νιώθεις μέλος μιας μεγάλης οικογένειας. Αυτό είναι ο Πανιώνιος. Από τους 11 ή 5 ή 6 ή όσους μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, μέχρι τον παππού που διδάσκει σαν καθηγητής προπονητικής UEFA A, στη διπλανή καρέκλα της θύρας 2. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσοι και τόσοι νεαροί παίκτες αναδεικνύονται στον Πανιώνιο. Γιατί αυτός είναι ο σκοπός της οικογένειας προς τους νέους. Να τους βοηθήσει να ορθοποδήσουν και να τα καταφέρουν. Μια οικογένεια, που όπως όλες έχει τα πάνω της και τα κάτω της, αλλά ξέρει ότι το αίμα νερό δεν γίνεται.

Δεν είναι απλά ωραίο να είσαι Πανιώνιος. Είναι πολύ παραπάνω. Το να είσαι Πανιώνιος είναι ...ροκ. Κάτι διαφορετικό, κάτι αλλότριο, κάτι ανησυχητικό για το σύστημα, για τη μόδα. Είναι μια ροκ συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής. Που ακούγεται σοκαριστική και επικίνδυνη για το κατεστημένο του Μεγάρου. Ένα είναι όμως σίγουρο: όποιος από δαύτους αφεθεί στους ρυθμούς της, θα το διασκεδάσει...

Τι θα πει να είσαι φέτος Πανιώνιος; 
Όταν όλα τα παραπάνω συνδυαστούν με αγωνιστικές επιτυχίες, εκεί διακρίνεται ακόμη περισσότερο το μεγαλείο αυτής της ιδέας. Αν τύχει κάποιος από τη διοίκηση, τους τεχνικούς ή τους παίκτες μας να διαβάσει το άρθρο αυτό, ελπίζω να το μεταφέρει και στους υπόλοιπους, ως δείγμα του τι έχουν πετύχει για όλους εμάς τους Πανιώνιους. Διότι το επίτευγμα του φετινού ποδοσφαιρικού Πανιωνίου, ειδικά μέσα στο γενικότερο κλίμα της καθημερινότητας της Ελλάδας της οικονομικής κρίσης και της καλλιεργημένης ψυχολογικής μιζέριας, αποκτά ιδιαίτερη αξία. Η επιτυχία είναι πέρα από αγωνιστική.

Φέτος λοιπόν, ξέχωρα από όλα τα παραπάνω, το να είσαι Πανιώνιος είναι και μια ...απάντηση. Μια απάντηση στο γιατί αυτά τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι γυναίκες και οι άντρες βρίσκονται κάθε Σαββατοκύριακο – λες και δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν, στην κερκίδα του Πανιωνίου. Μια απάντηση που ανέδειξε ότι μπορούμε να πετύχουμε το «θαύμα» μιας σωστής οικονομικής διαχείρισης χωρίς «δανειστές», «σωτήρες» και «μεγάλους χορηγούς». Μια απάντηση στην κοινωνική υποβάθμιση που μας επιβάλλεται, με τη δημιουργία μιας ιδιάζουσας θετικής και αισιόδοξης ψυχολογίας για την αντιμετώπιση του αύριο, βασισμένη στη δική σου πίστη, τις δικές σου επιλογές και δυνάμεις. Μια απάντηση που αντίθετα στο μουντό της εποχής έχει δύο έντονα χρώματα: το κόκκινο και το μπλε...

Δεν υπάρχουν σχόλια