Όλοι μιλούν από για τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Μασούντ. Είναι ίσως λάθος να εστιάζουμε σε έναν παίκτη και εγώ θα σας θυμίσω και άλλες...
Όλοι μιλούν από για τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Μασούντ. Είναι ίσως λάθος να εστιάζουμε σε έναν παίκτη και εγώ θα σας θυμίσω και άλλες «καθαρές» ευκαιρίες που χάθηκανστο παιχνίδι με τον ΠΑΟ, για να γίνει το 2-0, στα τελευταία 15 λεπτά του αγώνα:- Ο Μπεν έχασε ένα τετ-α τετ.
- Ο Ν’Γκονγκ έχασε ευκαιρία με τη βοήθεια του δοκαριού.
- Ο Μασούντ καθυστερεί και δεν σουτάρει ενώ είναι μόνος του, αλλά στο τέλος της φάσης ο Ολαϊτάν κάνει κεφαλιά ψηλά άουτ σε σχεδόν κενό τέρμα.
Μπορούμε να συνεχίσουμε να απαριθμούμε ευκαιρίες, όμως αν το δούμε γενικότερα, το αποτέλεσμα με τον Παναθηναϊκό ήταν συνολικά μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Μια ευκαιρία να δείξει ο Πανιώνιος ότι όποιος δεν παίζει καλά στη Νέα Σμύρνη θα φεύγει με το κεφάλι κάτω και ενθύμιο 2 ή 3 γκολ.
Και είναι κρίμα ο τρόπος που δεχθήκαμε το γκολ, από λόμπα απελπισίας στο 93’, επιθετικό φάουλ που δεν δόθηκε (και δεν δίνεται) στον Οικονόμου, ο Γκιοατά να σηκώνει χέρι για off side (δεν ξέρω αν υπήρχε ούτε έχω δει κανένα σχετικόreplay), αντί μετά τη χαμένη κεφαλιά του να πέσει στη μπάλα (με υποψία και εκεί επιθετικού φάουλ, μιας και ο Βιγιαφάνες έχει τα χέρια του στη μέση του Γκιοατά)... Ήταν τόσο πεπεισμένοι οι αντίπαλοι ότι είχαν χάσει το ματς, που σχεδόν δεν πανηγύρισαν το γκολ... Αν θέλουμε να γίνουμε μεγάλη ομάδα, πρέπει όταν προς το τέλος του αγώνα κερδίζουμε τις θεωρητικά μεγάλες ομάδες αντί για άγχος να μας διακατέχει εκγρήγορση.
Δυστυχώς, όσο προχωράει το πρωτάθλημα, χάνονται συνέχεια ευκαιρίες για τον Πανιώνιο να περάσει το μήνυμα ότι θα κάνει την υπέρβαση. Μην ξεχνάμε ότι την Κυριακή μέχρι το 93’ είμασταν 3οι στη βαθμολογία, έχοντας βγάλει σχετικά δύσκολο πρόγραμμα. Τώρα περιοριστήκαμε πάλι στην 6ηθέση μετά και τη νίκη του Ατρομήτου.
Ο Πανιώνιος στην τρέχουσα σεζόν δεν θα έπρεπε να εξαρτά τη βαθμολογική του θέση από τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων. Αλλά έτσι όπως χάνονται συνέχεια ευκαιρίες για βαθμούς, θα μας απασχολεί μέχρι το τέλος της σεζόν τι έκαναν τα Γιάννενα, ο ΠΑΟΚ, ο Ατρόμητος, η ΑΕΚ, κλπ. Ελπίζω τουλάχιστον στο τέλος να χαμογελάσουμε.
Κι όσο και αν το «δύσκολο» πρόγραμμά μας πέρασε, τώρα πρέπει να αποδείξει η ομάδα ότι έχει την ποιότητα να καθαρίσει τα παιχνίδια. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε 2 ήττες από τις προτελευταίες ομάδες της βαθμολογίας (Βέροια και Λάρισα). Είναι καλό βέβαια να αφήνουμε πίσω τα ανεπιτυχή αποτελέσματα, αλλά για να βελτιωθούμε πραγματικά δεν πρέπει και να τα ξεχνάμε για να είμαστε σοβαροί στη συνέχεια.
Στα θετικά, για μία ακόμη φορά ο κόσμος, η παρουσία του Σαββίδη και του Γκιοατά, με εξαίρεση τη φάση του γκολ, που είναι το «νέο» αίμα στην ομάδα.
Όλα αυτά, ενώ αναμένουμε ακόμη το αποτέλεσμα της μάχης που γίνεται για τη ρύθμιση του καθεστώτος καταμερισμού των χρημάτων μεταξύ των ομάδων. Μια διαδικασία πολύ σημαντική για τις ομάδες μας, στην οποία όμως ελάχιστη έκταση και πληροφόρηση έχει δοθεί από τα αθλητικά ρεπορτάζ, ίσως γιατί το αποτέλεσμα μεθοδεύεται για μία ακόμη φορά υπέρ των λεγόμενων «μεγάλων».
Κλείνοντας, θα ήθελα για μία φορά να ακούσω/διαβάσω/δω ρεπορτάζ από τα παπαγαλάκια για κανένα παίκτη του ΠΑΣ ή του Ατρομήτου που να ενδιαφέρει τις μεγάλες ομάδες, αντί για τη μισή ομάδα του Πανιωνίου που είναι στο φευγιό από τον Ιανουάριο... Στο κάτω κάτω, ο ΠΑΣ και ο Ατρόμητος κάνουν την υπέρβαση έως τώρα...
Λουζιτανός
Δεν υπάρχουν σχόλια