Δεν ξενερώνω και τραγουδάω…

Άλλες χρονιές τέτοια εποχή 6 αγώνες πριν το τέλος του πρωταθλήματος μία ήττα με 2-0 από τον Λεβαδειακό στη Νέα Σμύρνη, θα έφερνε γκρίνια κ...

Άλλες χρονιές τέτοια εποχή 6 αγώνες πριν το τέλος του πρωταθλήματος μία ήττα με 2-0 από τον Λεβαδειακό στη Νέα Σμύρνη, θα έφερνε γκρίνια και φόβους για «κακούς μπελάδες» όσον αφορά την παραμονή στην κατηγορία.

Γράφει ο Ανδρέας Καραγιάννης...

Τα πράγματα επιτέλους άλλαξαν. Ο Πανιώνιος δεν κοιτάει να σώσει την κατηγορία, δεν παίζει με το μυαλό του στο γεγονός πως κάθε αγώνας είναι μία «μάχη» της επιβίωσης. Έχει μπει στον σωστό δρόμο.

Σιγά-σιγά, με προσοχή σύνεση και –το βασικότερο- χωρίς ακρότητες επιστρέφει εκεί που ανήκει. Στις ομάδες που πρωταγωνιστούν και όχι στους κομπάρσους του πρωταθλήματος. Εκεί που κάποιοι «επικίνδυνοι» τον είχαν κάποτε κάνει έρμαιο του και… θίασο.

Ο Πανιώνιος είναι εδώ! Το δείχνει κάθε Κυριακή και θα το κάνει όσο ακολουθεί αυτόν τον δρόμο… ανεξάρτητος, δυνατός και υπολογίσιμος. Χαλάει την «πιάτσα» όλων. Ομάδων που ξοδεύουν εκατομμύρια για μεταγραφές, μανατζαρέων που πλασάρουν «καραβάνες» άσημων ποδοσφαιριστών αγνώστων στοιχείων και λοιπών πληροφοριών.

Από το 80’ της αναμέτρησης με τον Λεβαδειακό κι έπειτα συμβαίνει κάτι που κανένας άλλος μακριά από αυτή την… μεγάλη οικογένεια δεν μπορεί να καταλάβει. Ο κόσμος φωνάζει, η θύρα 3 θυμίζει ένδοξες στιγμές του παρελθόντος, τα επίσημα όρθια χειροκροτούν. Όχι δεν γύρισε το ματς. Ούτε γκολ μπήκε. 0-2 ήταν το σκορ και όλα έμοιαζαν να έχουν κριθεί, όπως και έγινε.

Η Πανιώνια διαφορετικότητα επέστρεψε. Πόσο έλλειψε; Το τέλος της αναμέτρησης βρήκε τους παίκτες να «αναθεματίζουν» το κακό αυτό αποτέλεσμα και τον κόσμο να τραγουδάει και να χειροκροτεί αναγνωρίζοντας τον ιδρώτας τους. Επιβραβεύοντας τον Μαρίνο Ουζουνίδη τόσο πριν την έναρξη της αναμέτρησης με «Standing ovation» αλλά ακόμη περισσότερα, το μεγαλύτερο «στοίχημα» με τον εαυτό του –επιτέλους- ο Ιστορικός το πέτυχε. Κέρδισε ξανά τον κόσμο του, ο οποίος δειλά-δειλά επιστρέφει.

Τι κι αν δεν ήρθε το ρεκόρ; Έμεινε μία ακόμη πρόκληση «ανοικτή» για το μέλλον το οποίο μας «χρωστάει» πολλά και θα μας τα δώσει γιατί οι κόποι πάντα δικαιώνονται ειδικά εκείνων που «φτύνουν» αίμα για να τα καταφέρουν…

Υ.Γ: Όχι κύριε Δελφάκη δεν σας κάνω τη… χάρη να ασχοληθώ με εσάς. Σήμερα ο Πανιώνιος κέρδισε πολλά περισσότερα σε σχέση με όσα δεν πήρε στα ενενήντα αυτά λεπτά.

Υ.Γ1: Ακόμη και με δέκα παίκτες, είχε 14 τελικές περισσότερες από τον αντίπαλο του και 58% κατοχή γεγονός που φανερώνει την ποιότητα που έχει ο Ιστορικός φέτος.

Υ.Γ2: Πάει και αυτό, ακόμα πέμπτος ο Ιστορικός. Διπλό στον Πλατανιά γιατί… Πανιώνιος είσαι.